เมื่อกาลเวลาผ่านไปคนเรามักจะมีความคิดถึงอดีต คิดถึงเพื่อนเก่าๆ อยากจะกลับมาเจอกันอีกสักครั้งในชีวิตก็ยังดี จนกระทั่งเมื่อเดือนตุลาคมที่ผ่านนี้ เพื่อนๆได้นัดรวมตัวเลี้ยงรุ่นสมัยเรียน ผมดีใจมากเพราะจะได้เจอเพื่อนๆที่ห่างกันไปเกือบ 20 ปี แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้ว แต่ภรรยาของผมก็ได้เตือนว่า ระวังหน่อย เพราะเพื่อนๆที่ห่างหายกันไปนานพอมาเจอกันอาจไม่เป็นเหมือนเดิม เพราะบางคนก็ไปได้ดี แต่บางคนก็ไปได้ไม่สวยเท่าไร
พอผมได้ยินแบบนั้นแล้ว ก็รู้สึกว่าภรรยาอาจจะคิดมากไปเอง ผมขอให้เธอพูดตรงๆเพราะบางทีการอ้อมไปมาก็ไม่สามารถเข้าใจได้ เธอจึงบอกว่าไม่มีอะไร แค่อยากเตือนไว้
ต่อมา ผมตัดสินใจว่าจะไปเพราะคิดว่าเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันมานาน หากมาเจอกันอีกต้องมีเรื่องให้พูดคุยกันมากมายเป็นแน่ แต่ก็อยากลองใช้วิธีที่ภรรยาเตือน ผมจึงคิดแผนว่าจะลองแต่งตัวโทรมๆไปร่วมงาน ดูว่าเพื่อนๆจะว่าอย่างไร
พอผมเห็นเช่นนี้ก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจ ไม่อยากอยู่ในจุดนี้อีก พวกเขาได้ทีก็เหยียบคนที่ล้มลงด้วยคำพูด ทำให้คนฟังรู้สึกอึดอัดและอับอาย พอคิดถึงตรงนี้ผมก็เห็นด้วยกับภรรยาของผมขึ้นมาทันที ผมจึงตัดสินใจกู้หน้าของผมกลับ โดยการเดินออกไปที่คิดเงิน แล้วจ่ายเงินงานเลี้ยงในวันนี้เอง
เมื่อทุกคนเดินออกมาและเห็นก็ต่างตกใจ ผมจึงพูดไปว่า "งานวันนี้เพื่อนๆไม่ต้องจ่าย เดี๋ยวผมเลี้ยงเอง ถึงผมจะไม่ได้รวย แต่ก็ไม่ได้จนน้ำใจ" พอพูดจบเท่านั้นผมก็เดินออกมาทันที เพราะความจริงแล้วการรวมรุ่นเป็นงานที่จัดขึ้นด้วยเพื่อให้เพื่อนเก่าๆที่ห่างหายกันไปได้มาเจอกันอีกครั้ง ไม่ควรเอาเรื่องเล็กน้อยมาใส่ใจ เพราะอาจทำให้เสียมิตรภาพได้เหมือนในกรณีนี้
ที่มา: Liekr
- Advertisement -