เรื่องนี้มีอยู่ว่า เด็กหนุ่มคนหนึ่ง เป็นชาวสงขลา เรียนเก่งมาก ได้ทุนไปเรียนอเมริกาตั้งแต่เด็กจนจบด็อกเตอร์ จึงกลับมาเยี่ยมบ้าน ซึ่งบ้านของเด็กหนุ่ม อยู่อีกฟากหนึ่งของทะเลสาบสงขลา ต้องนั่งเรือแจวข้ามไป ใช้เวลาแจวประมาณหนึ่งชั่วโมง
หนุ่มจบนอก : "เรือที่ติดเครื่องยนต์ไม่มีเหรอ ลุง? "
ลุงแจวเรือ : "ไม่มีหรอกหลาน ที่นี่มันบ้านนอก มันห่างไกลความเจริญมีแต่เรือแจว"
หนุ่มจบนอก : "โอ...ล้าสมัยมากเลยนะลุง โบราณมาก ที่อเมริกาเขาใช้เครื่องบินกันแล้วลุง ลุงยังมานั่งแจวเรืออยู่อีก ไปส่งผมฝั่งโน้น เอาเท่าไหร่ลุง?"
ลุงแจวเรือ : "80 บาท"
หนุ่มจบนอก : "OK…ไปเลยลุง"
ในขณะที่ลุงแจวเรือ หนุ่มนักเรียนนอกก็เล่าเรื่องความทันสมัย ความก้าวหน้า ความศิวิไลช์ ของอเมริกาให้ลุงฟัง
ลุงแจวเรือ : "ลุงไม่รู้หรอก...ใช้ไม่เป็น"
หนุ่มจบนอก : "โอโฮ้...ลุงไม่รู้เรื่องนี้น่ะ ชีวิตลุงหายไปแล้ว 25%"
หนุ่มจบนอก : "แล้วลุงรู้ไหมว่า เศรษฐกิจของโลกตอนนี้เป็นยังไง? "
ลุงแจวเรือ : "ลุงไม่รู้หรอก"
หนุ่มจบนอก : "ลุงไม่รู้เรื่องนี้นะ ชีวิตของลุงหายไป 50%"
หนุ่มจบนอก : "ลุง...ลุงรู้เรื่องนโยบายการค้าโลกไหมลุง? "
หนุ่มจบนอก : "ลุง...ลุงรู้เรื่องดาวเทียมไหมลุง? "
ลุงแจวเรือ : "ลุงไม่รู้หรอก...หลานเอ๊ย ชีวิตของลุง ลุงรู้อยู่อย่างเดียวว่าจะทำยังไงถึงจะแจวเรือให้ถึงฝั่งโน้น ถ้าลุงไม่รู้เรื่องนี้ ชีวิตของลุงหายไปแล้ว 75%"
จังหวะพอดีช่วงนั้นเกิดลมพายุพัดมาอย่างแรง คลื่นลูกใหญ่มาก ท้องฟ้ามืดครึ้ม
ลุงแจวเรือ : "นี่พ่อหนุ่มเรียนหนังสือมาเยอะจบดอกเตอร์จากต่างประเทศ ลุงอยากถามอะไรสักหน่อยได้ไหม? "
หนุ่มจบนอก : "ได้...จะถามอะไรหรือลุง? "
ลุงแจวเรือ : "เอ็งว่ายน้ำเป็นไหม? "
หนุ่มจบนอก : "ไม่เป็นจ๊ะ...ลุง"
ลุงแจวเรือ : "ชีวิตของเอ็งกำลังจะหายไป 100% แล้วพ่อหนุ่ม"
จากเรื่องนี้ทำให้เรารู้ได้เลยว่า จะเรียนจบสูงขนาดไหนแต่ถ้าขาดประสบการณ์ชีวิตบางอย่างไป ก็อาจจะไม่มีประโยชน์อะไร แม้จะไม่มีใบประกาศมอบให้แต่บางอย่างก็ต้องมีด้วยตัวเอง
ที่มา: พระอธิการ นพดล กันตสีโล วัดหนองรั้ว
- Advertisement -