ในโรงพยาบาลมีสาวน้อยคนนึงที่ทรมานจากอาการเลือดเป็นพิษ เธอชื่อหนูเล็ก หนูเล็กมีพี่ชายคนนึงที่เป็นใบ้ แต่อารมณ์ดียิ้มได้ทั้งวัน เขาเป็นคนพาเธอมาโรงพยาบาล
ชีวิตของหนูเล็กน่าสงสาร เธอเสียพ่อแม่ไปตั้งแต่ยังเด็ก พี่ชายเป็นคนเลี้ยงดูเธอมา
เงินทองที่มีก็ใช้ไปจนหมดแล้ว แต่พี่ชายก็ทนเห็นน้องสาวนอนรอความตายที่บ้านไม่ได้ ก็พาน้องสาวใส่รถเข็นที่ทำจากไม้ที่เขาทำเอง ใช้เวลาหลายวัน ลากน้องสาวมาที่โรงพยาบาล
คุณหมอหลายๆคนซาบซึ้งกับความรักของพี่น้องคู่นี้ หลักจากโรงพยาบาลได้ทำการตรวจร่างกาย ก็ตัดสินใจช่วยผ่าตัดเปลี่ยนไตให้เด็กหญิงโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย และผู้บริจาคก็คือพี่ชายใบ้ของเธอเอง คุณหมอพาพี่ชายไปตรวจว่าเนื้อเยื่อสามารถเข้ากันได้มั้ย ปรากฎว่าผ่านฉลุย เวลาผ่าตัดก็ได้กำหนดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว พี่ชายเป็นใบ้ยังไม่รู้ว่าคุณหมอจะให้เขาทำอะไร ก็ยังเดินตามคุณหมอขึ้นๆลงๆพร้อมกับยิ้มอยู่ตรงนั้น
คุณหมอพาเขาไปที่ออฟฟิศ วาดรูปอธิบายให้เขาเข้าใจว่า จะเอาไตของเขาไปเปลี่ยนให้น้องสาว วาดอยู่เป็นวัน จนทั้งหมอทั้งพี่ชายเหนื่อยหอบ ถึงสามารถทำให้พี่ชายเข้าใจว่าจะเกิดอะไรขึ้น แล้วทันใดนั้นเอง รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็จางลง มองคุณหมออย่างตกใจ
ครั้งนี้ดูเหมือนพี่ชายจะเข้าใจถ่องแท้ เขาก้มหน้าลง หน้าถอดสี มีความลังเล
ผ่านไปไม่กี่อึดใจ เขาก็เงยหน้าขึ้น พยักหน้าแรงๆ คุณหมอดีใจรีบตบไหล่เขา ให้เขากลับไปรอที่ห้องผ่าตัด
แต่แล้วก็ไม่มีใครคาดถึง บ่ายวันนั้น พี่ชายเป็นใบ้ก็หายตัวไป
คืนนั้นทั้งคืนเขาไม่ได้กลับมาที่โรงพยาบาล วันที่สองทั้งวันก็ไม่มีใครเห็นเงาของเขา
กระเป๋าเสื้อผ้าและของทุกอย่างของเขายังอยู่ เงินที่เอามาก็ยังอยู่ ดูเหมือนจะไปด้วยความรีบร้อน
คุณหมอถามหนูเล็ก : “พี่ชายของหนูไปไหน เขาได้บอกอะไรหนูไว้มั้ยก่อนไป”
หนูเล็กตอบ : “เขาบอกว่าจะกลับบ้านแป็ปนึง”
แล้วคุณหมอก็นึกถึงสีหน้าแย่ๆของเขาตอนบอกว่าจะผ่าตัดเปลี่ยนไต พร้อมกับขมวดคิ้ว : “จะผ่าตัดอยู่แล้ว จะกลับบ้านไปทำไม”
หนูเล็กทั้งเป็นกังวลทั้งสงสัยจึงถามออกมา : “หนูก็ไม่รู้ว่าพี่กลับบ้านไปทำไม เขาอ่านหนังสือไม่ออก แถมไม่เคยเข้ามาในเมือง จะหลงทางไปมั้ยคะ”
คุณหมอไม่กล้าบอกถึงสิ่งที่สงสัยใจจิตใจ กลัวหนูน้อยจะเสียใจ ก็เลยปลอบเธอว่า : “ไม่ต้องเป็นห่วง เราส่งคนออกไปตามหาแล้ว เขาไม่หายไปไหนหรอก”
ทุกอย่างเตรียมพร้อมไว้หมดแล้ว รอแค่ไตที่จะมาเปลี่ยน แต่ไอ้ไตนี่แหล่ะที่หายไป แถมอาการของผู้ป่วยก็รอต่อไปแทบไม่ไหว ทำให้คุณหมอกังวลมาก
อีกวันผ่านไป พี่ชายก็ยังไม่กลับมา หมอและพยาบาลทั้งโรงพยาบาลรู้เรื่องนี้ แม้ว่าจะไม่มีใครพูดออกมา แต่ทุกคนคิดอยู่ในใจ สงสัยว่าพี่ชายจะหนีไปแล้ว
แต่กรณีนี้ไม่เหมือนกัน พี่ชายออกจะรักน้องสาว แถมเป็นคนเลี้ยงมากับมือ
ใครก็คิดไม่ถึงว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ ทุกคนล้วนถอนหายใจ : คนเราเนี่ยนะ ยังไงก็เห็นแก่ตัว แต่ก็เป็นห่วงว่าหนูเล็กจะรับเรื่องนี้ไม่ได้ คุณหมอและพยาบาลก็เลยไม่มีใครพูดเรื่องพี่ชายต่อหน้าเธออีก
แต่หนูเล็กก็เข้าใจเรื่องราวทุกอย่างได้จากสีหน้าของทุกคน เธอกลายเป็นคนซึมๆ ไม่มีรอยยิ้มอีกเลย วันๆก็นั่งน้ำตาไหล
แล้วก็มีนักข่าวมาที่โรงพยาบาล เพราะได้ยินเรื่องนี้ แล้วเห็นว่าน่าจะขายได้ ก็เลยมาขอสัมภาษณ์หนูเล็ก
นักข่าวถาม : “ดูจากสถานการณ์แล้ว น่าจะมีแต่พี่ชายที่เปลี่ยนไตให้หนูได้ แต่เขาหายตัวไปแล้ว หนูรู้สึกยังไงบ้าง?”
หนูเล็กได้ยินก็น้ำตาไหล : “พวกคุณอย่ามาพูดมั่วๆ พี่ไม่มีวันทิ้งหนู เขาจะต้องกลับมา!”
นักข่าวไม่กล้าถามทำร้ายจิตใจเธออีก การสัมภาษณ์ก็เลยจบลง เช้าตรู่ของวันต่อมา ข่าวนี้ก็ดังไปทั่ว
ตอนกลางวันมีผู้คนมากมายมาที่โรงพยาบาลเพื่อแสดงความเป็นห่วงหนูเล็ก และมีหลายๆคนที่ยินดีมอบไตให้เธอ
ผ่านการตรวจสอบ ก็ได้ไตที่เหมาะกับเธออย่างรวดเร็ว
การผ่าตัดกำลังจะเริ่มขึ้น ผู้บริจาคไตสวมชุดของโรงพยาบาล นอนอยู่บนเตียงข้างๆเด็กหญิง
เมื่อหนูเล็กได้เจอพี่ชายก็ดีใจมาก ใช้ภาษามือที่เข้าใจกันแค่สองคนพี่น้องคุยกันยาว
แล้วสักพัก น้องสาวก็น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด จนพี่ชายต้องรีบกระโดดลงจากเตียงมากอดปลอบใจ
คนในห้องสงสัย ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ที่แน่ๆ การผ่าตัดต้องล่าช้าไปอีกแล้ว
นักข่าวคนนั้นเดินเข้ามาในห้องอีกครั้ง แล้วถามหนูเล็กด้วยความสงสัย : “ตอนนี้ทุกคนอยากรู้ว่า เมื่อกี้หนูคุยอะไรกับพี่?”
หนูเล็กเช็ดน้ำตา แล้วตอบ : “หนูถามพี่ว่ากลับบ้านไปทำไม ในเมื่อโรงพยาบาลผ่าตัดให้ฟรีๆ พี่บอกว่าเขารู้แล้ว หลายวันนี้เขากลับบ้านไปปลูกผัก แล้วก็กลัวว่าหลังผ่าตัดจะดูแลไม่ไหวก็เลยขายวัวขายแพะที่เลี้ยงไว้เสีย แล้วผ่าฟืนไปอีกวันเต็มๆ หนูจะได้มีฟืนไว้ใช้ได้อีกครึ่งปี น้ำก็เติมไว้จนเต็มถัง”
นักข่าวถามอย่างสงสัย : “ทำไมพี่หนู…”
หนูเล็กใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มและน้ำตา : “หนูก็ถามพี่แบบนี้ พี่บอกว่า คุณหมอจะเอาไตพี่มาเปลี่ยนให้หนู พี่ยังบอกต่อว่า หลังผ่าตัดให้เผาศพเขาในเมืองนี่แหล่ะ เอาเถ้ากระดูกกลับไปนิดหน่อยพอ ถ้าเอาศพกลับไปบ้านต้องใช้เงินเยอะ”
คนทั้งห้องอึ้งไปตามๆกัน : ที่แท้พี่ชายเป็นใบ้ไม่ได้จะทิ้งน้องสาว
แต่เขากลับบ้านไปเตรียมทุกอย่างไว้ให้น้องหลังผ่าตัดเสร็จ เพราะคิดว่าพอตัวเองให้ไตน้องสาวไปแล้วจะต้องตาย
นักข่าวเองก็น้ำตาซึม เดินมาขอจับมือพี่ชาย แล้วว่า : “คุณเป็นพี่ที่ดี”
พี่ชายไม่รู้ว่านักข่าวพูดว่าอะไร ก็ได้แต่ยิ้มตอบ แล้วตอนนั้นเองทุกคนก็รู้สึกว่ารอยยิ้มของเขาช่างน่ารัก
ที่มา: Liekr
- Advertisement -