พวกเราเป็นเด็กชนบท พี่ชายของฉันต้องแต่เรียนจบมหาลัยก็แต่งงานและซื้อบ้านอยู่ในเมือง พี่สะใภ้ก็เป็นสาวชาวกรุง พี่ชายฉันชอบเธอมาก ไล่ตามจีบเธอนานมาก กว่าเธอจะตอบรับ และยอมคบด้วย และด้วยความที่เธอเป็นสาวชาวกรุงอาหารการกิน ผู้คน และการอาศัยอยู่อาศัย จึงเป็นสิ่งที่เธอไม่คุ้นเคย ดังนั้นงานแต่งจำจึงเป็นต้องจัดในเมือง
ตั้งแต่แต่งงาน เธอแทบจะไม่เคยมาทีบ้าน แม่เล่าให้ฟังว่า ตอนที่พ่อกับแม่ไปที่บ้านของเธอ เธอดูไม่ชอบใจเอามากๆ เพราะพ่อกับแม่แต่งตัวซอมซ่อ ดูสกปรก แถมยังให้พ่อกับแม่ออกไปนอนโรงแรม พอได้ยินแบบนั้นฉันก็โมโหมาก เมื่อก่อนพี่เป็นคนรักความซื่อสัตย์ ถ้าหากมีใครมาทำกับพ่อแม่แบบนี้เขาจะไม่ชอบแล้วเกลียดมากๆ แต่ทว่าครั้งนี้เขากลับตามใจเธอทุกอย่าง และเลือกที่จะอดทน เธอชอบโมโหใส่พี่บ่อยๆ แถมยังชอบพาลมาถึงพ่อกับแม่ของเรา ครั้งหนึ่งฉันเคยโทรไปหาพี่ บอกว่า "นี่พี่! พี่ไม่เคยเตือนภรรยาตัวเองบ้างเหรอ ว่าควรให้ความเคารพ และเกรงใจผู้ใหญ่ซะบ้าง"
ฉันทำตัวไม่ถูก ทั้งอายและโกรธ ลับหลังพี่ชายของฉันเธอแอบมาทำเรื่องบัดสีบัดเถลิงแบบนี้ได้ยังไง ทำไมเธอทำกับพี่ได้ลงคอ หลังจากที่เธอออกจากรถมา เธอก็ร้องไห้และพูดกับฉันว่า "ขอร้องเถอะ อย่าบอกเรื่องนี้กับเขาได้ไหม?? เธอก็รู้ว่าพี่ชายของเธอ ยุ่งอยู่ตลอดเวลา เดินทางไปทำงานต่างจังหวัดบ่อยๆ ปล่อยให้พี่อยู่บ้านคนเดียว พี่เหงา พี่ไม่อยากหย่ากับเขา เธอทำเพื่อพวกเราได้ไหม เพื่อพี่ชายของเธอ อย่าบอกเขาได้ไหม"
ที่มา: Liekr
- Advertisement -